برنامه جهانی ناسا برای دفاع از زمین/ تا نابودی یک برخورد فاصله است

به گزارش وایکو، هنگامی که حدود 66 میلیون سال پیش یک سیارک کوچک به زمین برخورد کرد و سه چهارم کل حیات روی سیاره ما را از بین برد، دایناسورها هیچ هشدار قبلی ای دریافت نکرده بودند.

به نقل از یورونیوز، اگر امروز سیارکی به همان اندازه به زمین برخورد کند با ضربه ای 2 میلیون برابر قوی تر از یک بمب هیدروژنی جنگل ها را صاف می کند، سونامی ها را برمی انگیزد، با ایجاد زمین لرزه ای 10 ریشتری شهرها را ویران می کند و این همه پایان کار نیست.

ابری از گرد و غبار داغ که حاصل این تصادم خواهد بود جلوی رسیدن نور خورشید به زمین را خواهد گرفت و زمین در یخبندان فرو خواهد رفت.

«دفتر هماهنگی حفاظت از سیاره مادری» ناسا، که وظیفه یافتن، ردیابی و ارزیابی خطرات مرتبط با سیارک های بالقوه خطرناک در منظومه شمسی را بر عهده دارد، می گوید برای این کار با یک ایتلاف جهانی از ستاره شناسان به نام «شبکه بین المللی هشدار سیارک ها» (IAWN) همکاری می کند.

لیندلی جانسون، مدیر اجرایی برنامه دفتر هماهنگی حفاظت از سیاره مادری، در این باره گفت: «ما قطعاً می خواهیم همه این سیارک ها را پیدا کنیم، قبل از اینکه آنها ما را پیدا کنند.»

در صورتی که یک سیارک خطرناک به سمت زمین حرکت کند، این سازمان رویه هایی هشدارآمیز را برای اطلاع رسانی به عموم مردم در نظر گرفته است. در این موارد ابتدا دانشمندانی که تهدید را شناسایی کردند مشاهدات خود را در سراسر شبکه هشدار سیارک ها به اشتراک می گذارند تا یافته هایشان تایید شده و خطر ارزیابی شود. وقتی همه طرف ها توافق کردند که زمین باید برای برخورد آماده شود، ناسا پیغام هشدار را ارسال می کند.

آقای جانسون گفت: «من تلفن قرمز یا چیز مشابهی روی میزم ندارم، اما ما رویه هایی رسمی داریم که از طریق آن اطلاع رسانی در مورد تاثیر جدی اصابت سیارکی ارایه خواهد شد.»

اگر سیارک به سمت ایالات متحده حرکت کند، ناسا کاخ سفید را در جریان قرار می دهد و دولت بیانیه ای رسمی را برای عموم منتشر خواهد کرد. اگر سیارک به اندازه کافی بزرگ بود که یک تهدید بین المللی ایجاد کند، شبکه بین المللی هشدار سیارک ها دفتر امور فضایی سازمان ملل را در جریان خواهد گذاشت.

یک سیارک اگر بزرگتر از 140 متر باشد و مدار زمین را در حداقل فاصله 0.5 واحد نجومی، که نصف فاصله زمین و خورشید است، قطع کند، «بالقوه خطرناک» در نظر گرفته می شود. تا کنون دانشمندان حدود 2300 سیارک بالقوه خطرناک را شناسایی کرده اند که 153 عدد از آنها بیشتر از 1 کیلومتر قطر دارند.

این میزان به اندازه ای بزرگ است که می تواند در صورت برخورد با زمین، فاجعه ای را آغاز کند. اخترشناسان علاوه بر ردیابی سیارک هایی که قبلاً کشف شده اند، به دنبال سیارک های جدیدی نیز می گردند و تمام مشاهدات آنها در یک پایگاه داده جمع آوری می شود.

شبکه بین المللی هشدار سیارک ها تا به امروز بیش از 34 هزار سیارک نزدیک به زمین را پیدا کرده و ناسا می گوید با داده های رصدی از مدار آنها می توان با اطمینان، مسیرهای احتمالی را دستکم تا یک قرن آینده پیش بینی کرد.

سیارکی که بیش از همه احتمال اصابت آن به زمین می رود «بنو» نام دارد که دانشمندان می گویند در صورت تصادم در 159 سال دیگر، انفجاری برابر با 24 بمب هسته ای ایجاد خواهد کرد. با این حال بر اساس یک مطالعه در سال 2021 احتمال این اتفاق فقط یک در 2700 است.

ناسا برای دفاع از زمین در برابر بنو و سیارک هایی نظیر آن دست و پا بسته نیست و چندین ترفند در آستین خود دارد.

به گفته آقای جانسون ناسا می تواند جلوی حرکت سیارک هایی را که به سمت زمین در حال پیشروی هستند، خیلی قبل از اینکه به تهدیدی فوری برای زمین تبدیل شوند، بگیرد. با این حال این سازمان برای پیشگیری از اصابت های آخرالزمانی به حداقل 5 تا 10 سال اطلاع قبلی نیاز دارد.

خوشبختانه استراتژی یافتن سیارک ها با استفاده از داده های فضایی موجود دهه ها، اگر نگوییم قرن ها، قبل از برخورد است. آقای جانسون می گوید: «این به ما زمان زیادی می دهد تا وقتی که هنوز این سیارک ها دور و در فضا هستند، کاری در مورد آنها انجام دهیم تا از هرگونه فاجعه ای در اینجا روی زمین جلوگیری کنیم.»

ناسا پیشتر در سال 2021 اولین ماموریت آزمایشی دفاع سیاره ای خود را انجام داد. این سازمان با هدف تغییر مدار یک سیارک، برنامه ریزی کرد تا یک فضاپیمای بدون سرنشین به آن برخورد کند.

ماموریتی که موفقیت آمیز بود و ناسا قصد دارد در آینده روش های بیشتری از این دست را آزمایش کند.

5858