خلاصه کتاب شاه کشی ( نویسنده ابراهیم اکبری دیزگاه )

رمان «شاه کشی» اثر ابراهیم اکبری دیزگاه، خواننده را به سفری پرهیجان و پر از تعلیق در دل تاریخ معاصر ایران می برد؛ داستانی از جوانی به نام سهراب که در سال ۱۳۵۰، همزمان با اوج جشن های ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی، سودای ترور محمدرضا پهلوی را در سر می پروراند تا انتقام خون پدرش را بگیرد. این رمان نه تنها روایتی از یک تصمیم خطیر است، بلکه پنجره ای است به اعماق ذهن شخصیتی تنها، سرشار از تردید و اراده، که در بزنگاهی تاریخی قرار گرفته است.

«شاه کشی» را می توان یکی از آثار درخشان ادبیات داستانی معاصر ایران دانست که با جسارت به سراغ یکی از حساس ترین برهه های تاریخ این سرزمین، یعنی دوران پهلوی دوم و فضای پیش از انقلاب، رفته است. این رمان، صرفاً یک داستان تاریخی نیست، بلکه غوطه ور شدن در کشمکش های درونی انسان، تحلیل انگیزه های عمیق، و مواجهه با پیامدهای تصمیماتی است که می توانند مسیر زندگی یک فرد و حتی تاریخ یک ملت را دگرگون کنند. خواننده در این روایت، نه فقط با حوادث بیرونی، بلکه با امواج فکری و احساسی سهراب، شخصیتی که در مرز باریک انتقام شخصی و آرمان های انقلابی ایستاده، همراه می شود و حس نزدیکی عجیبی با این قهرمانِ تنها پیدا می کند.

ورود به قلب داستان: رمان «شاه کشی» و روایت ابراهیم اکبری دیزگاه

هر داستان بزرگ، با خود دعوت نامه ای برای ورود به دنیایی جدید می آورد و «شاه کشی» نیز از این قاعده مستثنی نیست. این رمان، خواننده را از همان صفحات ابتدایی به درون فضایی پرالتهاب و تاریخی می کشد. حس قدم گذاشتن در سال های پرشور و پرچالش دهه ی پنجاه، و لمس دغدغه های جوانی که تصمیمی سترگ گرفته، آنچنان ملموس است که گویی خود در کنار سهراب ایستاده ایم. ابراهیم اکبری دیزگاه با قلمی توانمند، این جهان را پیش روی ما گشوده و اجازه می دهد تا نه فقط وقایع را ببینیم، بلکه آن ها را از نزدیک حس کنیم.

تولد یک انتقام: بستر تاریخی و شخصیت اصلی «شاه کشی»

روایت رمان «شاه کشی» در سال ۱۳۵۰ شمسی، در اوج برگزاری جشن های پر زرق و برق ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی در تخت جمشید و شیراز آغاز می شود. در این بستر تاریخی پرهیجان، با سهراب سخنور، جوان دل زده ای روبرو می شویم که سودای ترور محمدرضا پهلوی را در سر می پروراند. انگیزه او نه صرفاً یک عمل سیاسی، بلکه ریشه در زخم عمیق از دست دادن پدرش در واقعه خونین مدرسه فیضیه قم در سال ۱۳۴۲ دارد. این فاجعه، بذری از انتقام را در وجود سهراب کاشته که حالا پس از سال ها، در آستانه جشن های پرشکوه سلطنتی، به شکوفایی رسیده است.

آنچه داستان را به شدت پرکشش و نفس گیر می کند، بازه زمانی روایت است: کل ماجرا تنها در یک بازه ۲۴ ساعته رخ می دهد؛ از یک شب مانده به جشن ها تا پایان آن. در این مدت کوتاه، خواننده شاهد شرح احوالات، افکار درونی، تردیدها، پرش های ذهنی سهراب به گذشته و حال است. این ساختار فشرده، ضرباهنگ داستان را به شکل خیره کننده ای افزایش می دهد و حس اضطراب و دلهره را به خواننده منتقل می کند؛ گویی که خود نیز در حال شمارش معکوس برای وقوع یک اتفاق بزرگ است و هر لحظه را با سهراب زندگی می کند. رمان شاه کشی ابراهیم اکبری دیزگاه، در این فاصله کوتاه، تصویری جامع از ذهن یک مبارز را به تصویر می کشد.

سفری در ذهن سهراب سخنور: قهرمان یا قربانی؟

ورود به ذهن سهراب سخنور، شخصیت اصلی رمان «شاه کشی»، همچون قدم گذاشتن در هزارتویی از افکار و احساسات است. او نه یک قهرمان کلیشه ای است و نه یک قربانی منفعل. سهراب، نماینده ای است از نسلی که در میانه ی سرکوب و آرمان خواهی، در جستجوی راهی برای بیان اعتراض و رهایی است. هرچه بیشتر در داستان پیش می رویم، بیشتر با او همذات پنداری می کنیم، با ترس هایش می ترسیم، با تردیدهایش به فکر فرو می رویم و با شجاعتش امید می یابیم. اکبری دیزگاه، استادانه، پیچیدگی های این شخصیت را آشکار می کند و ما را به درون جهان ذهنی او می برد.

کشمکش های درونی: جدال تردید و اراده

یکی از جذاب ترین ابعاد رمان شاه کشی، تحلیل عمیق شخصیت سهراب است. آیا انگیزه او برای ترور شاه، صرفاً یک انتقام شخصی برای خون پدرش است، یا اینکه ریشه های عمیق تری در آرمان های انقلابی و مبارزه با ظلم دارد؟ این پرسش، محوری ترین کشمکش درونی سهراب را شکل می دهد و تا پایان داستان با او همراه است. خواننده لحظه به لحظه با او درگیر این جدال می شود. سهراب در میان ترس، شجاعت، و تردید در مسیر خود دست و پا می زند. او مدام با وجدان خود درگیر است و به ارزش کاری که می خواهد انجام دهد، فکر می کند. آیا این اقدام، بهایی دارد که او حاضر به پرداخت آن است؟

سهراب سخنور، در واقع نماینده نسلی است که درگیر با مسائل سیاسی و اجتماعی دوران پهلوی دوم بود. او نمادی از جوانانی است که در فضای خفقان و سرکوب، بین ناامیدی و امید، و بین فردیت و آرمان های جمعی در نوسان بودند. ارتباط او با سایر شخصیت ها، از گروه های مبارز مختلف گرفته تا خانواده اش، بر تصمیمات او تأثیر می گذارد و لایه های بیشتری از پیچیدگی های او را آشکار می سازد. نویسنده به ما اجازه می دهد تا این شخصیت را از زوایای مختلف ببینیم و خود قضاوت کنیم که سهراب، قهرمانی است تنها، یا قربانی شرایطی که او را به این نقطه کشانده است. داستان شاه کشی را از این نظر می توان اثری چندبعدی دانست.

بازنمایی جامعه ای در تب و تاب: مضامین اصلی رمان «شاه کشی»

«شاه کشی» صرفاً یک داستان از یک ترور نیست؛ این رمان آینه ای است که جامعه ای در تب و تاب و در آستانه تحولات بزرگ را بازتاب می دهد. در هر صفحه، می توانیم نشانه هایی از فضای سیاسی و اجتماعی آن دوران را ببینیم و با مردمی همراه شویم که هر یک به نوعی، درگیر این تحولات هستند. اکبری دیزگاه هنرمندانه، لایه های مختلف این جامعه را شکافته و مضامین عمیقی را به تصویر کشیده که فراتر از زمان و مکان داستان، همچنان برای خواننده امروز نیز قابل تامل و بحث برانگیز هستند.

از انتقام تا عدالت: یک چالش فلسفی

موضوع محوری «شاه کشی»، تامل در مفهوم انتقام شخصی در بستر تحولات عظیم سیاسی و اجتماعی است. رمان این پرسش بنیادین را مطرح می کند که آیا انتقام می تواند راهی برای دستیابی به عدالت باشد؟ آیا یک اقدام فردی، هرچند با انگیزه شخصی، می تواند به تغییرات بزرگ تر اجتماعی منجر شود؟ سهراب با این چالش فلسفی دست و پنجه نرم می کند و خواننده نیز ناگزیر به همراهی با او در این مسیر دشوار است. این رمان فراتر از یک داستان ساده، به تحلیل انتقام به عنوان یک نیروی محرکه قدرتمند و در عین حال ویرانگر می پردازد و پیامدهای فردی و اجتماعی آن را به تصویر می کشد. نقد کتاب شاه کشی اغلب به این بخش از محتوا می پردازد.

تاریخ معاصر ایران در آینه داستان

یکی از نقاط قوت برجسته این رمان، بازنمایی دقیق و ملموس فضای خفقان زده و سرکوب گر دوران پهلوی دوم است. «شاه کشی» به زیبایی، مبارزات گروه های مختلف سیاسی، اعم از چپ گرا، مذهبی، و ملی-مذهبی را نشان می دهد که هر یک به شیوه خود در تلاش برای ایجاد تغییر بودند. خواننده احساس می کند که در آن دوران زندگی می کند و با مشکلات و چالش های مردم آشنا می شود. این رمان، نه یک کتاب تاریخ خشک، بلکه روایتی زنده و پویاست که تاریخ را از زبان شخصیت ها و از دریچه احساسات آن ها بازگو می کند. جشن های ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی، به عنوان نمادی از شکوه ظاهری در مقابل نارضایتی های عمیق اجتماعی، در بطن داستان قرار گرفته و تقابل ها را برجسته تر می کند.

جامعه تک صدایی و پژواک فریادها

«شاه کشی» به وضوح به چالش های جامعه ای می پردازد که در آن، صداهای مختلف سرکوب می شوند و امکان بیان آزادانه اندیشه ها وجود ندارد. رمان نشان می دهد که چگونه نبود فضای گفتگو و نقد، می تواند به شکل گیری تصمیمات افراطی و اقدامات رادیکال منجر شود. در این جامعه تک صدایی، حتی زمزمه های تردید سهراب نیز پژواکی بلند پیدا می کنند. رمان به خواننده یادآوری می کند که سرکوب صداها، نه تنها مشکلات را حل نمی کند، بلکه آن ها را به اعماق جامعه می راند و در نهایت، به شکل های پیش بینی نشده ای فوران می کنند. این اثر، تأملی عمیق بر آزادی بیان و پیامدهای نبود آن است.

«به ساعتم نگاه می كنم. یك ربع به چهار است. نگاه می كنم و ترس برم می دارد. دوسه بار تصمیم گرفته ام هیچ اقدامی نكنم، یعنی من هم مثل دیگران فردا بعد از تمام شدن برنامه برگردم خانه. ولی مدام رعشه های مادرم می آید جلوی چشمم. اعترافات حجت می آید جلوی چشمم. جیغ های مهسا می آید جلوی چشمم. حرف های پیكار در گوشم می پیچد كه می گفت: «باید بكشی… من خودم دیدم خون برادرم در خیابان جاری شد، چون من كاری نكردم. ازش خوكی بیرون آمد و دمش را فرو كرد در گوشم. هرچه داد زدم افاقه نكرد.»

ظرافت های قلم ابراهیم اکبری دیزگاه: تکنیک های روایی «شاه کشی»

خواندن «شاه کشی» تجربه ای است منحصر به فرد که بخش عمده آن مدیون سبک و تکنیک های روایی خاص ابراهیم اکبری دیزگاه است. قلم او نه تنها داستان را پیش می برد، بلکه خواننده را به یک بازی فکری و احساسی دعوت می کند. حس همراهی با نویسنده ای که با ظرافت، داستان را می تراشد و با هر جمله، لایه ای جدید از شخصیت و فضا را آشکار می سازد، بسیار لذت بخش است. اگرچه این سبک ممکن است چالش برانگیز باشد، اما قطعاً پاداش خود را دارد و تجربه ای عمیق تر از داستان را فراهم می کند.

جریان سیال ذهن و ریتم تند روایت

یکی از ویژگی های بارز سبک نوشتاری ابراهیم اکبری دیزگاه در «شاه کشی»، قلم روان و سیال اوست که روایت را با سرعتی گیرا پیش می برد. او با مهارت تمام، از تکنیک پرش های ذهنی و زمانی استفاده می کند. این پرش ها شامل فلاش بک ها به گذشته، خیال پردازی های سهراب، و رفت و برگشت های مکرر بین واقعیت و ذهن آشفته شخصیت اصلی است. این تکنیک ها، خواننده را به عمق ناخودآگاه سهراب می کشاند و به او اجازه می دهد تا بی واسطه، احساسات و افکار او را تجربه کند.

استفاده از جملات کوتاه و ضرباهنگ سریع، به پویایی و هیجان داستان می افزاید. این ریتم تند، با هدف نزدیک کردن مخاطب به احوالات درونی سهراب به کار رفته و حس فوریت و اضطراب را به خوبی منتقل می کند. هرچند برخی منتقدان ممکن است پرش های ذهنی مکرر را گاهی چالش برانگیز بدانند یا به تکرارهایی در روایت اشاره کنند، اما از دیدگاهی تحلیلی، این ها جزئی از استراتژی نویسنده برای غرق کردن خواننده در جهان درونی و پرفراز و نشیب شخصیت اصلی است. این تکنیک ها، «شاه کشی» را به اثری قابل تأمل در حوزه رمان های روان شناختی-تاریخی تبدیل کرده اند.

واژه ها و فضای داستان: خلق اتمسفری ملموس

ابراهیم اکبری دیزگاه با انتخاب دقیق واژگان و توصیفات هنرمندانه، به خلق اتمسفری ملموس و زنده در رمان می پردازد. او نه تنها محیط بیرونی، بلکه فضای روانی داستان را به خوبی به تصویر می کشد. حس خفقان، ترس و امید در صفحات رمان موج می زند. خواننده می تواند گرمای تخت جمشید را در بحبوحه جشن ها حس کند و همزمان، سرمای تردید را در دل سهراب تجربه کند. این مهارت در فضاسازی، به خواننده کمک می کند تا داستان را نه فقط بخواند، بلکه در آن زندگی کند. او با استفاده از جزئیات، محیط را برای ما می سازد و ما را به درون آن می برد. این ویژگی، از جمله دلایلی است که معرفی کتاب شاه کشی را برای بسیاری جذاب می کند.

چهره های فرعی و صداهای متفاوت: گوناگونی مبارزات در «شاه کشی»

در «شاه کشی»، ابراهیم اکبری دیزگاه نه تنها بر شخصیت اصلی، بلکه بر طیف وسیعی از شخصیت های فرعی نیز تمرکز می کند که هر یک نماینده بخشی از جامعه و اندیشه های آن دوران هستند. این شخصیت ها، نه فقط برای پیشبرد داستان، بلکه برای غنا بخشیدن به ابعاد سیاسی و اجتماعی رمان حضور دارند. حس آشنایی با این صداهای متفاوت، به خواننده کمک می کند تا پیچیدگی های جامعه آن زمان را بهتر درک کند و بداند که مبارزه علیه حکومت، تنها یک مسیر و یک ایده نداشت. هر یک از این شخصیت ها، داستانی جداگانه از امید و نومیدی، از اعتقاد و عمل را با خود دارند که به غنای کلی رمان می افزاید.

«شاه کشی» صرفاً بر روی یک نوع تفکر مبارزاتی متمرکز نیست، بلکه با ظرافت تمام، طیف گسترده ای از گروه های مبارز در دوران پهلوی را به تصویر می کشد. این رویکرد، به رمان عمق و اعتبار تاریخی بخشیده و نشان می دهد که چگونه صداهای مختلف، هر یک از دیدگاه خود، در تلاش برای ایجاد تغییر بودند.

* «حجت»: شخصیتی است که نماینده مبارزان چپ و مارکسیست محسوب می شود. از طریق او، خواننده با دیدگاه ها و روش های مبارزاتی این گروه آشنا می شود و درکی از ایدئولوژی آن ها به دست می آورد. حجت، به نوعی، چالش های مبارزه با رویکرد طبقاتی را به تصویر می کشد.
* «آمیرزا ابوالقاسم»: او فردی مسلمان و نزدیک به طیف روحانیت است. آمیرزا ابوالقاسم، صدای جنبش های مذهبی را در داستان منعکس می کند و نشان می دهد که چگونه تفکر دینی، می تواند محرکی قوی برای مبارزه و مقاومت باشد. حضور او، تضادها و همگرایی های احتمالی میان گروه های مختلف را روشن می سازد.
* «استاد جاودان»: این شخصیت، گرایشات ملی – مذهبی دارد و نماینده طیفی است که به تلفیق هویت ملی و باورهای مذهبی اعتقاد داشتند. استاد جاودان، به غنای فکری داستان می افزاید و نشان می دهد که چگونه آرمان های متفاوت، می توانند در کنار هم، به دنبال یک هدف مشترک باشند.

این شخصیت ها، نه تنها به گسترش دامنه فکری و سیاسی داستان کمک می کنند، بلکه با سهراب در تعامل هستند و بر تصمیمات و افکار او تأثیر می گذارند. از طریق این تعاملات، خواننده طیف های مختلف مبارزاتی آن زمان را بهتر می شناسد و می فهمد که دغدغه های مبارزان، تا چه حد گسترده و متنوع بوده است. حضور این چهره ها، «شاه کشی» را به اثری چندصدایی تبدیل می کند که تصویری جامع از پیچیدگی های سیاسی و اجتماعی آن مقطع تاریخی ارائه می دهد.

درباره خالق «شاه کشی»: ابراهیم اکبری دیزگاه در گذر ادبیات

برای درک عمیق تر هر اثر هنری، شناخت خالق آن می تواند روشنگر باشد. ابراهیم اکبری دیزگاه، نویسنده «شاه کشی»، نه تنها با قلم توانای خود، بلکه با دیدگاه های فکری و تجربه های زیستی اش، به این رمان جان بخشیده است. حس کشف نویسنده ای که نه تنها یک داستان گو، بلکه یک پژوهشگر و متفکر است، برای خواننده بسیار جذاب است. آشنایی با کارنامه ادبی او، مانند آشنایی با نقشه ای است که راه را برای درک بهتر سبک و مضامین آثارش، از جمله رمان شاه کشی ابراهیم اکبری دیزگاه، هموار می کند.

نگاهی به کارنامه نویسنده

ابراهیم اکبری دیزگاه، یکی از نویسندگان، شاعران و پژوهشگران فعال و متعهد ادبیات معاصر ایران است. او سال هاست که در حوزه های دین، داستان نویسی، نقد ادبی و روش شناسی به عنوان مدرس و پژوهشگر فعالیت می کند. این پیشینه غنی فکری و علمی، به وضوح در آثار او، از جمله «شاه کشی»، مشهود است و لایه های عمیق تری به داستان هایش می بخشد.

از جمله آثار برجسته دیگر او می توان به رمان «برکت» اشاره کرد که توانست نامزد جایزه معتبر جلال آل احمد شود و در بخش رمان آزاد جایزه شهید حبیب غنی پور مورد تحسین منتقدان قرار گیرد. «برکت»، که به زندگی تبلیغی روحانیون می پردازد، نشان دهنده علاقه دیزگاه به پرداختن به سوژه های اجتماعی و تاریخی با رویکردی عمیق است. سایر آثار او شامل «دست هایش خونین چشم هایش گریان»، «قابیل توبه می کند»، «دجال جمکران»، «من آسمان ندارم» و «هر آهی، آهو می شود» نیز تنوع و گستردگی حوزه کاری او را به نمایش می گذارند.

جایگاه و رویکرد ادبی

ابراهیم اکبری دیزگاه در ادبیات معاصر ایران جایگاه ویژه ای دارد، به ویژه به دلیل رویکرد جسورانه و تحلیلی اش به رمان نویسی در حوزه تاریخی-انقلابی. او نه فقط به روایت حوادث، بلکه به کالبدشکافی انگیزه ها و بازتاب های روان شناختی و اجتماعی آن ها می پردازد. این نویسنده، با بهره گیری از دانش عمیق خود در حوزه دین و ادبیات، آثاری خلق می کند که نه تنها سرگرم کننده، بلکه تأمل برانگیز هستند. او با پرداختن به مقاطع حساس تاریخ معاصر، تلاش می کند تا پل ارتباطی میان گذشته و حال ایجاد کند و پرسش هایی کلیدی را در ذهن خواننده برانگیزد. دیزگاه همچنین چندین سمت و مسئولیت فرهنگی و هنری در سازمان های گوناگون از جمله دبیری جشنواره داستان اشراق و دبیری شورای ادبیات داستانی مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی را بر عهده داشته است که نشان دهنده تعهد او به فرهنگ و ادبیات است.

تجربه ای دیگر از «شاه کشی»: کتاب صوتی رمان

در دنیای امروز که فرصت مطالعه کتاب های چاپی برای بسیاری از ما محدود شده است، کتاب های صوتی راهی نوین و دلنشین برای غرق شدن در دنیای داستان ها ارائه می دهند. «شاه کشی» نیز از جمله رمان هایی است که با کیفیت بالا به نسخه صوتی تبدیل شده و تجربه ای متفاوت را برای مخاطبان فراهم می کند. حس شنیدن صدای روایتگر که با مهارت، جملات را زندگی می بخشد و شما را به درون افکار سهراب می برد، بی شک تجربه ای فراموش نشدنی خواهد بود. این امکان، به ما اجازه می دهد تا در هر زمان و مکانی، با سهراب همراه شویم.

غرق شدن در روایت شنیداری

نسخه صوتی کتاب صوتی شاه کشی توسط گروه فرهنگی سماوا تولید و با روایت دلنشین سید احمد قاضی زاده هاشمی، به مخاطبان عرضه شده است. شنیدن این رمان در قالب صوتی، مزایای خاص خود را دارد، به ویژه برای داستانی که با پرش های ذهنی و کشمکش های درونی شخصیت اصلی همراه است. صدای راوی می تواند به خواننده کمک کند تا با ریتم تند روایت و تغییرات صحنه بهتر همراه شود و در اعماق ذهن سهراب غرق گردد.

این قالب، برای علاقه مندان به کتاب های صوتی و همچنین کسانی که فرصت مطالعه نسخه چاپی را ندارند، یک گزینه عالی است. روایت قاضی زاده هاشمی، با درک عمیق از متن و توانایی در انتقال احساسات، به جذابیت داستان می افزاید و مخاطب را بیش از پیش در فضای تاریخی و روان شناختی رمان فرو می برد. کیفیت روایت و بیان، نقش مهمی در تأثیرگذاری کتاب صوتی دارد و در این مورد، انتخاب راوی هوشمندانه بوده است. شنیدن کتاب صوتی، می تواند حس همراهی و نزدیکی با داستان را حتی بیشتر از خواندن نسخه چاپی تقویت کند، زیرا صدای راوی، به نوعی صدای سهراب می شود که مستقیماً با شما سخن می گوید.

چرا «شاه کشی» را باید بخوانیم؟ دعوت به یک تجربه عمیق

در پایان این سفر در دنیای «شاه کشی»، شاید این سوال در ذهن شما شکل گرفته باشد که چرا باید این رمان را خواند؟ پاسخ ساده است: «شاه کشی» نه تنها یک داستان هیجان انگیز، بلکه پنجره ای است به یکی از پیچیده ترین و حساس ترین دوران های تاریخ معاصر ایران. خواندن این کتاب، فرصتی است برای تجربه بی واسطه فضای سیاسی و اجتماعی آن دوره و غرق شدن در درونیات شخصیتی که در مرز تصمیم گیری های خطیر قرار گرفته است. این رمان، به ما یادآوری می کند که تاریخ، فقط مجموعه ای از رویدادها نیست، بلکه زندگی مردمی است که هر یک در نوبه خود، با چالش ها و انتخاب های بزرگ مواجه بوده اند.

این رمان، از نظر ادبی، تاریخی و فکری، ارزش های بسیاری دارد. خلاصه کتاب شاه کشی ( نویسنده ابراهیم اکبری دیزگاه ) به ما نشان می دهد که نویسنده با جسارت به سراغ سوژه ای حساس رفته و با قلمی قدرتمند، توانسته است اثری ماندگار خلق کند. «شاه کشی» دعوتی است برای تأمل در مفاهیم انتقام، عدالت، آزادی و مبارزه، و برای دیدن تاریخ از زاویه نگاه انسان هایی که آن را زیسته اند. چه به دنبال یک رمان تاریخی گیرا باشید، چه علاقه مند به تحلیل شخصیت های عمیق، و چه در پی درکی بهتر از دوران پهلوی دوم، این کتاب برای شما حرف های زیادی برای گفتن دارد.

این کتاب، نه تنها روایت یک ترور، بلکه داستان یک روح سرگردان در میان آرمان ها و واقعیت هاست. توصیه می شود برای تجربه بی واسطه این فضای داستانی و درونیات پیچیده سهراب، خودتان دست به کار شوید و این رمان را مطالعه کنید. شما می توانید نسخه چاپی یا کتاب صوتی شاه کشی را تهیه کرده و خود را در این سفر هیجان انگیز غرق کنید. با خواندن «شاه کشی»، به یکی از عمیق ترین و انسانی ترین روایت های تاریخ معاصر ایران قدم می گذارید و درک تازه ای از پیچیدگی های انسان و تاریخ به دست می آورید.