وقتی دیوید فینچر 7 ساله کتاب «سینما به روایت هیچکاک» را روی میز پدرش دید

آفتاب نیوز :

تروفو که از منتقد پرشور مجله سینمایی «کایه دو سینما» به یکی از کارگردانان برجسته موج نو سینمای فرانسه بدل شده بود، وقتی در سال 1962 برای نمایش «ژول و ژیم» به امریکا رفته بود، مدام با این سوال مواجه می شد چرا منتقدان «کایه دو سینما» هیچکاک را این قدر جدی می گیرند؟ همین هم شد که در بازگشت به پاریس تصمیم گرفت نشان دهد که هیچکاک صرفا فیلمسازی سرگرمی ساز نیست، بلکه مولفی حقیقی است که فیلم هایش همچون آثار هر هنرمند خلاق و صاحب سبک دیگری باید جدی گرفته شود. وقتی کتاب در سال 1966 منتشر شد، تروفو به هدفش رسید و منتقدان، فیلمسازان و تماشاگران به لطف کتاب او ابعاد جدیدی از هیچکاک را کشف کردند. به همین دلیل هم هست که «هیچکاک/ تروفو» یکی از مهم ترین کتاب های تاریخ سینما به شمار می رود.

پسرکی که کارگردانی در تقدیرش بود

تقریبا حول وحوش سال 1969 دیوید فینچر 7 ساله کتاب «هیچکاک/ تروفو» را روی میز پدرش می بیند و فورا شروع به ورق زدنش می کند. فینچر تاثیر این کتاب را بر خودش این طور شرح داده است: «این کتاب بخشی از آموزش سینمایی من در خانه بود. قبلاً هرگز به نوعی ماتریس زبان فیلم فکر نکرده بودم.» برای بچه ای که از 7 سالگی «هیچکاک/ تروفو» تروفو می خوانده، از 8 سالگی دوربین به دست گرفته و با آن بازی می کرده و از 11 سالگی در همسایگی شان جورج لوکاس را هر روز صبح با لباس خواب در حال برداشتن روزنامه اش از دم در خانه می دیده، عجیب نیست سرنوشت طوری رقم بخورد که او بخواهد فیلمی از استاد بزرگ تعلیق در سینما را بازسازی کند.

«ورلد آف ریل» خبر داده که فیلم بعدی دیوید فینچر بازسازی «بیگانگان در قطار» (1951) هیچکاک است. این در حالی است که قبلا خبر هایی درباره بازسازی سریال «بازی ماهی مرکب» برای نتفلیکس به دست فینچر منتشر شده بود؛ اما گویا حالا باید فیلم بعدی فینچر را تریلر جنایی «بیگانگان» دانست. فینچر یک بار در سال 2015 برای بازسازی این فیلم دورخیز کرده بود، اما این پروژه دو سال بعد متوقف شد.

«بیگانگان در قطار» داستان دو مرد غریبه به نام های گای و برونو است که در قطار با هم برخورد می کنند. برونو به گای پیشنهاد می دهد که او همسر گای را که راضی به طلاق نیست بُکشد تا گای بتواند به دختر مورد علاقه اش برسد و در عوض گای هم کلک پدر برونو را بکند. گای وانمود می کند ایده خوبی است، اما فقط می خواهد از شر برونو خلاص شود. ولی برونو معتقد است بین او و گای توافقی انجام شده که هر دو طرف باید به آن پایبند بمانند.

فینچر قبلا قصد داشت که لوکیشن اصلی فیلم را از قطار به هواپیما تغییر دهد، اما گویا حالا باز به ایده هیچکاک برگشته و دوباره ماجرا در قطار می گذرد. احتمالا بن افلک در بازسازی «بیگانگان» حضور خواهد داشت، شاید هم تداخل سایر پروژه های او با فیلم جدید فینچر باعث شود که بازیگر جدیدی جای او را بگیرد. در «بیگانگان در قطار» هیچکاک انتخاب بازیگران بسیار مهم بود و بخشی از معنای اسطوره ای فیلم که اشاره ای به انسانی است که می خواهد آتش را از خدایان برباید و سرنوشتش را در دست بگیرد، در سایه انتخاب درست بازیگران حاصل شده بود. در ابتدا قرار بود ویلیام هلدن در فیلم هیچکاک نقش گای را بازی کند که این نقش را نپذیرفت و در نهایت فارلی گرنجر در نقش گای ظاهر شد که به نظر راجر ایبرت، منتقد فقید، انتخاب معقول تری بود. مسلما بازیگران فیلم جدید فینچر هم در شکل دادن به جان مایه فیلم حایز اهمیت هستند.

فیلم قبلی فینچر، «آدمکش»، هم تا حدودی ادای دینی به «سامورایی» ژان پیر ملویل، کارگردان فقید فرانسوی، بود. این طور که پیداست فینچر 61 ساله در کار های متاخرش تمایل زیادی به ادای احترام به کارگردانانی دارد که در تمام حرفه اش تحت تاثیر آن ها بوده است.

این مقایسه ناگزیر

فینچر که بار ها با هیچکاک مقایسه شده، خود درباره این قیاس چه فکر می کند؟ آیا او خودش را شبیه هیچکاک می داند؟ فینچر این سوال را چنین جواب داده: «عنصر اصلی سینمای هیچکاک کنایه دراماتیک است. ایجاد تعلیق در فیلم مستلزم آن است که مخاطب بیشتر از بازیگران بداند. معمولا داستان هایی را که انتخاب می کنم با آنچه مخاطب حدس می زند متفاوت است. ضد هیچکاک نیستم، اما احساس شباهت با او نمی کنم.» البته این اولین بار نیست که فینچر سراغ هیچکاک می رود. برخی منتقدان بر این باورند، همیشه حسی از تعلیق و مایه های هیچکاکی را می توان در فیلم های فینچر یافت، چه فینچر خوشش بیاید یا نیاید. فینچر خودش درباره «اتاق امن» که سال 2002 ساخته، گفته بود این فیلم ترکیب دو فیلم «پنجره عقبی» هیچکاک و «سگ های پوشالی» سام پکین پا است.