نشانه های افسردگی چیست؟

آفتاب نیوز :

بهمن بهمنی، روانشناس و عضو هیات علمی دانشکده علوم بهزیستی و توانبخشی در پاسخ به این سوال که چه موقع احساس غم، یاس، افسردگی ودلمردگی به انسان دست می دهد؟، گفت: این دسته از هیجانات که بار ارزشی منفی به آن ها نمی دهیم، زمانی رخ می دهد که ناکام، آزرده و رنجیده می شویم.

وی گفت:غم یک تجربه عاطفی احساسی است و در مواردی که با از دست دادن شخص مهم یا چیز مهمی همراه است، برای ما رخ می دهد. درجات غم از ارزشیابی ما نسبت به آن به دست می آید. در مواجهه با از دست دادن یک فرد یا از دست دادن یک چیز، احساسات ما خیلی شخصی است. ما هیچ وقت دقیقا احساس کس دیگری را تجربه نمی کنیم و تنها شبیه سازی می کنیم، اما قطعاً این احساس طرف مقابل نخواهد بود.

بهمنی تاکید کرد: شخصی بودن و بی نظیر بودن تجربه احساسی انسان ها از ارزش خاصی برخوردار است. وقتی تصور می کنیم یا پنداشت می کنیم در رسیدن به هدفی که برای ما مهم است ناتوانیم یا مسیر را ناممکن می بینیم یا خودمان را در طی این مسیر ناتوان احساس می کنیم؛ احساسی از جنس یاس، کم حالی و کمی نیرویی و افت به ما دست داده است.

این روانشناس یادآور شد: هرچه این موضوع ارزشمند تر باشد احتمال یاس هم ما را نگران تر می کند. وقتی فکر می کنیم هدف در دسترس نیست یا مسیری که در جهت هدف است موجود نیست یا اینکه هر دو هست، ولی من قدرت ندارم، درگیر پدیده ای به نام ناامیدی شده ایم.

وی متذکر شد: طریقه مواجه شدن با هر کدام از این احساس ها با یکدیگر فرق می کند. آدم خوش بین شخصی است که بدون هیچ منطقی فکر می کند همه کار ها رو به راه هستند و به خوبی انجام می شوند. خوش بینی کارآمدی می آفریند، اما بیش از حد خوش بین باشیم، ناکارآمدی به بار می آورد؛ مثل دانشجویی که بدون درس خواندن خوش بینی قبولی در امتحانات را دارد

بهمنی افزود: افرادی که بدبین و منفی باف هستند بدون دلیل و منطق موجهی معتقدند که نمی شود؛ این افراد نا کار آمدند و قبل از این که شکست بیاید، شکست خورده اند.

عضو هیات علمی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی گفت: انسان امیدوار گرچه خوشبین است، اما سه مولفه دارد؛ خود را خوب می شناسد، مسیر را بلد است و ابزار طی مسیر را می شناسد و یا تهیه می کند. همچنین به توانایی خود اعتماد دارد؛ این انسان فعال و تلاشگر است، ادامه می دهد و به هدفش می رسد؛ او انسان با نشاطی است.

وی گفت: ناامید کسی است که فکر می کند این هدف ارزشمند را نمی تواند به دست آورد، این انسان آماده افسرده شدن است.

بهمنی ابراز کرد: افسردگی مجموعه ای از علایم است که وقتی کنار هم قرار بگیرند معنا پیدا می کنند. افسردگی اغلب با کندی روانی حرکتی، سستی و بیحالی همراه است؛ گرچه گاهی علایم رفتاری افراد افسرده با پرخاشگری و پر فعالیتی خود را نشان می دهد.

این روانشناس متذکر شد: گاهی افسردگی به حدی جدی است که فرد می گوید: چیزی ارزش ندارد که من آن را تغییر دهم. مولفه شناختی افسردگی سه وجه اصلی دارد؛ گذشته خیلی خراب است و آینده هم تکرار گذشته است، نمی توانم آینده را تغییر دهم، آینده هم ارزش تغییر را ندارد.

وی گفت: اگر فردای مثبتی می خواهم باید الان مثبت زندگی کنم. فردای مثبت به لحظات مکرر امروز زندگی من بستگی دارد. زمان حال واسطه بین گذشته و آینده است. ما می توانیم از طریق نگاه منفی به آن، آینده های ناکارآمد، مستاصل و درمانده به دست آوریم.

بهمنی افزود: وقتی چیز خوبی علی رغم انتظارمان به ما برسد، قدر آن را نمی دانیم و به خوبی از آن استفاده نمی کنیم.

این روانشناس تصریح کرد: در احساس دلمردگی به حدی وزن نگاه منفی به خود، دیگران و جهان زیاد است که فرد حال زیستن و فعالیت ندارد، تعبیر حالی بسیار بد است، در این افراد ناامیدی تنها در یک زمینه نیست؛ البته بروز این حالت در افراد کم است. نقش اطرافیان در حمایت و پیدا کردن راهی برای اقدامات درمانی این افراد بسیار اهمیت دارد، فرد دل مرده ممکن است تصمیمات بسیار اشتباهی در رابطه با از بین بردن خود بگیرد.

کارشناس برنامه با بیان اینکه در افسردگی های شدید، مصرف دارو همراه با روان درمانی برای این بیماران ضروری است، تاکید کرد: احساسات ما محصول افکار مثبت یا منفی ماست. حتی وقتی هیچگونه امکاناتی وجود ندارد با مدلی از فکر کردن و احساس کردن می توان بر روی شرایط تاثیر گذاشت و حس خوبی در خود ایجاد کرد.