پیدا شدن موجودات زنده در سنگ های ۲ میلیارد ساله

به گزارش وایکو در اعماق سطح زمین یک اکتشاف شگفت انگیز رخ داده است. میکروارگانیسم هایی زنده و در حال رشد در درون شکافی از یک صخره با قدمت دو میلیارد سال به دام افتاده اند. این یافته درک ما از دیرپایی حیات به چالش می کشد.

به نقل از گجت نیوز در جدیدترین اخبار علم و دانش دانشمندان از کشف کشف موجودات زنده ۲ میلیارد ساله خبر می دهند. یوهی سوزوکی پژوهشگر ارشد از دانشگاه توکیو درباره این کشف می گوید: «تا به امروز کهن ترین لایه زمین شناسی که در آن میکروارگانیسم های زنده یافت شده بودند رسوبی ۱۰۰ میلیون ساله در زیر بستر اقیانوس بود. این یک کشف واقعا بسیار مهیج و شگفت آور است.»

دانشمندان با مطالعه دی ان ای و ژنوم میکروارگانیسم هایی از این دست این امکان را خواهند داشت تا تکامل حیات اولیه روی کره زمین را درک کنند. نمونه سنگی که این میکروارگانیسم های باستانی را در بر گرفته بود از مجموعه آذرین بوشولد (BIC) واقع در شمال شرقی کشور آفریقای جنوبی استخراج شده است.

این مجموعه که گستره ای برابر با مساحت کشور ایرلند دارد به سبب منابع سرشار سنگ معدن از جمله حدود هفتاد درصد از پلاتین استخراج شده در سطح جهان شهرت یافته است. از آنجا که این مجموعه از ماگمای به آهستگی سرد شده شکل گرفته و در طول هزاره های متمادی دچار تغییرات اندکی شده است محیطی پایدار برای زیست حیات میکروبی فراهم آورده است.

پژوهشگران دانشگاه توکیو با پشتیبانی برنامه بین المللی حفاری علمی قاره ای (ICDP) نمونه ای به طول ۳۰ سانتی متر را از عمق حدود ۱۵ متری زیر سطح زمین به دست آوردند. ضخامت این لایه سنگی تا ۹ کیلومتر متغیر بوده و نسبتاً دست نخورده باقی مانده است که این موضوع آن را به زیستگاهی ایده آل برای بقای موجودات در مقیاس های زمانی زمین شناسی مبدل ساخته است. هنگامی که پژوهشگران به بررسی برش های نازکی از نمونه سنگ پرداختند موفق به شناسایی سلول های میکروبی با تراکم بالا در درون شکاف های بسیار ظریف گردیدند.

این شکاف ها که توسط رسوبات رسی مسدود شده بودند یک سیستم بسته و ایزوله را پدید آورده بودند که در آن میکروارگانیسم ها قادر بودند بدون هیچ گونه مداخله خارجی به بقای خود ادامه دهند. چنین به نظر می رسید که این یاخته ها روند حیات را به آهستگی سپری کرده و در طول میلیون ها سال تحول چندانی را تجربه نکرده اند. به منظور حصول اطمینان از بومی بودن میکروارگانیسم های یافت شده محققین از یک شیوه که شامل سه روش تصویربرداری طیف بینی فروسرخ میکروسکوپ الکترونی و میکروسکوپ فلورسانس بود بهره جستند.

آن ها با استفاده از رنگ آمیزی دی ان ای سلول ها و بررسی دقیق پروتئین ها و همچنین رس های پیرامونی تائید کردند که آن موجودات نمونه های بومی و متعلق به دوران باستانی هستند. بخش جالب این اکتشاف نقش خاک رس در نگهداری این میکروارگانیسم ها بود. خاک رس با ایفای نقش یک سد طبیعی منافذ و شکاف ها را مسدود کرد و مانع از ورود یا خروج هرگونه ماده دیگری شده است. این وضعیت یک محیط پایدار را به وجود آورد که در آن موجودات قادر بودند برای مدتی طولانی به بقا ادامه دهند.

با چنین کشفی احتمالات جالبی مطرح می شود. آیا سازوکارهای مشابهی در دیگر نقاط جهان چه بسا حتی در مریخ وجود دارد؟ چنانچه چنین باشد شانس ما برای یافتن اشکال پایدار حیات در سیارات دیگر افزایش می یابد. سوزوکی می گوید: «من نه تنها به وجود میکروارگانیسم های مشابه در سایر نقاط زمین بلکه به احتمال یافتن آن ها در دیگر سیارات امیدوار هستم.»

مریخ نورد استقامت ناسا قرار است سنگ هایی را که از نظر دیرینگی مشابه سنگ های یافت شده در این پژوهش هستند به کره زمین بازگرداند. تکنیک های استفاده شده که در این تحقیق می توانند در ارزیابی نمونه های سنگی به دست آمده از سیارات دیگر بسیار مفید باشند.

چنانچه میکروب ها قادرند برای میلیاردها سال در دل سنگ های زمین به بقا ادامه دهند آیا اشکال مشابهی از حیات نمی توانند در دیگر نقاط منظومه شمسی ما نیز وجود داشته باشند؟ این پرسشی بس تأمل برانگیز است. با مأموریت هایی نظیر استقامت که نمونه هایی از خاک مریخ را به زمین بازمی گردانند احتمالات در حال گسترش است.

این کشف ما را بر آن می دارد تا مرزهای حیات روی کره ی زمین را مورد بازنگری قرار دهیم. چنانچه میکروارگانیسم هایی قادر به بقا در چنین وضعیت های طاقت فرسا و دورافتاده ای باشند این نمایانگر آن است که حیات فوق العاده مقاوم است و می تواند راه خود را حتی در نامساعدترین مکان ها نیز پیدا کند.

پژوهشگران کاوش های خود در این زیستگاه های دیرینه را پی خواهند گرفت و به نظر می رسد اعماق زمین هنوز داستان های زیادی برای گفتن دارد.

۵۸۵۸