خلاصه کتاب جایگاه علم روانشناسی تربیتی در جلوگیری از فرار افراد خانواده ( نویسنده اوژن تعویذی )

کتاب «جایگاه علم روانشناسی تربیتی در جلوگیری از فرار افراد خانواده» اثر اوژن تعویذی، به قلب معضل اجتماعی فرار کودکان و نوجوانان از خانواده و پدیده بزهکاری می پردازد و راهکارهای روانشناسی تربیتی را به عنوان سپری قدرتمند برای محافظت از سلامت نهاد خانواده و جامعه معرفی می کند.

در دنیای امروز که پیچیدگی های روابط انسانی و فشارهای اجتماعی روزافزون است، پدیده هایی چون بزهکاری نوجوانان و فرار از خانواده به دغدغه هایی جدی برای والدین، مربیان و متخصصان تبدیل شده اند. این کتاب با رویکردی عمیق و کاربردی، چالش ها و ریشه های این آسیب ها را از منظر روانشناسی تربیتی بررسی می کند و در تلاش است تا مسیری روشن برای پیشگیری و مداخله مؤثر ارائه دهد. نویسنده با دقت و ظرافت خاصی، نقش بی بدیل خانواده و اهمیت تربیت صحیح را در تکوین شخصیت سالم فرزندان برجسته می سازد و به خواننده این امکان را می دهد که با تجربه ای عمیق از مفاهیم، به درکی تازه از اهمیت روابط خانوادگی دست یابد.

درک بزهکاری نوجوانان: ریشه ها و دیدگاه کتاب

اوژن تعویذی در کتاب خود، بزهکاری نوجوانان را نه تنها یک رفتار فردی، بلکه نتیجه پیچیده ای از تعامل عوامل مختلف اجتماعی، خانوادگی و فردی معرفی می کند. این کتاب، مخاطب را به سفری عمیق در ریشه های این پدیده می برد تا درکی جامع از ابعاد آن به دست آورد. بزهکاری نوجوانان، از دیدگاه نویسنده، به هرگونه رفتار ضداجتماعی و خارج از هنجارهای قانونی و اخلاقی اطلاق می شود که توسط افراد زیر سن قانونی ارتکاب می یابد. این تعریف گسترده، صرفاً به جرایم خشن محدود نمی شود، بلکه رفتارهایی مانند فرار از خانه، اعتیاد، سرقت های کوچک و سایر انحرافات را نیز در بر می گیرد.

فرضیه های مطرح شده درباره بزهکاری

کتاب تعویذی، فرضیه های متعددی را برای توضیح رشد نگران کننده جرایم در میان کودکان و نوجوانان بررسی می کند. هر یک از این فرضیه ها، دریچه ای جدید به سوی درک علل این معضل اجتماعی می گشایند:

• دوری از معنویت و سستی اعتقادات دینی: یکی از فرضیه های محوری که در کتاب مطرح می شود، این است که پیشرفت های مادی و صنعتی، گاه منجر به دوری بشر از ارزش های معنوی و سستی بنیان های اعتقادی می شود. نویسنده بر این باور است که ایمان و عمل صالح، از مهم ترین عوامل رشد و کمال انسانی هستند و غفلت از آن ها، راه را برای خودپرستی، دنیازدگی، زیاده خواهی و حسادت باز می کند که در نهایت به سوی تبهکاری سوق پیدا می کند. از این منظر، زمانی که فرد از این ویتامین های روحی محروم می شود، گویی قطب نمای درونی خود را از دست می دهد و مسیر انحراف برایش هموارتر می گردد.
• آثار جنگ و بی ثباتی اجتماعی: فرضیه دیگری که تعویذی به آن می پردازد، تأثیرات مخرب جنگ و پیامدهای آن بر روان و رفتار کودکان و نوجوانان است. اسارت، خانه به دوشی، ویرانی های گسترده، فروپاشی اقتصادی و به ویژه بی سرپرست شدن فرزندان، می توانند بستر مناسبی برای بروز انواع جرایم از جمله سرکشی، پرخاشگری، ترک خانواده و اعتیاد باشند. کتاب با آوردن نمونه ها و آمارهای مختلف نشان می دهد که اگرچه جنگ یک عامل قدرتمند و زمینه ساز است، اما تنها عامل نیست. حتی پس از گذشت سال ها از پایان جنگ ها و با وجود پیشرفت های اقتصادی، همچنان شاهد رشد بزهکاری در جوامع مختلف هستیم که نشان می دهد عوامل عمیق تر و گسترده تری نیز در این پدیده نقش دارند. این تحلیل خواننده را به این درک می رساند که پدیده بزهکاری لایه های متعددی دارد که باید به همگی آن ها توجه کرد.
• جامعه متمدن و افزایش جرائم: برخی دیگر، افزایش جرائم را از خصوصیات جامعه متمدن می دانند. آن ها معتقدند همان طور که بشر به سمت ترقی و تکامل صنعتی و مادی حرکت می کند، از معنویت دور می شود و این دوری، زمینه را برای تبهکاری و قانون شکنی فراهم می آورد. این فرضیه، به نوعی تلنگری است به سوی نگاه دوباره به اولویت ها در جوامع پیشرفته؛ آیا رشد مادی بدون رشد معنوی، می تواند به سلامت اجتماعی منجر شود؟

کتاب در تحلیل این فرضیه ها، صرفاً به بیان آن ها اکتفا نمی کند؛ بلکه آن ها را با دقت بررسی کرده و با استناد به شواهد و دیدگاه های روانشناختی، ابعاد گوناگونشان را روشن می سازد. از این طریق، خواننده به درکی عمیق و چندبعدی از پیچیدگی های بزهکاری نوجوانان می رسد.

خانواده: بستر اصلی تربیت و پیشگیری از آسیب ها

در قلب آموزه های اوژن تعویذی، خانواده به عنوان بستر اصلی و قدرتمندترین نهاد برای تربیت، رشد شخصیت و پیشگیری از آسیب های اجتماعی قرار دارد. این کتاب نه تنها به انواع خانواده می پردازد، بلکه عمیقاً نقش عواطف و حمایت والدین را در سلامت روانی فرزندان بررسی می کند.

انواع خانواده و تأثیر آن ها بر شخصیت فرزندان

نویسنده با ظرافت خاصی، خانواده ها را به انواع مختلفی طبقه بندی می کند و تأثیر هر یک را بر شکل گیری شخصیت فرزندان مورد کاوش قرار می دهد. این تقسیم بندی به خواننده کمک می کند تا الگوی خانواده خود و تأثیر آن را بر رفتارها و خصوصیات افراد خانواده بهتر بشناسد. برخی از این انواع عبارتند از:

• خانواده عادی و طبیعی: این نوع خانواده ها بستری متعادل و سالم برای رشد فراهم می کنند که در آن نیازهای عاطفی، تربیتی و اجتماعی فرزندان به خوبی برآورده می شود.
• خانواده تحصیلکرده آرام (Quit, intellectual family): این خانواده ها اغلب بر پایه دانش و منطق بنا شده اند و محیطی سرشار از آرامش و تفاهم را برای فرزندانشان ایجاد می کنند، اما ممکن است گاهی از جنبه های عاطفی غفلت کنند.
• خانواده های احساساتی (Hyper emotional family): در این خانواده ها، عواطف و احساسات نقش غالب را دارند. اگرچه این امر می تواند به ارتباطات صمیمانه منجر شود، اما افراط در آن گاهی مانع از تربیت منطقی و مواجهه صحیح با واقعیت ها می شود.
• خانواده تربیت نشده (Uneducated family): این خانواده ها ممکن است فاقد دانش و مهارت های لازم برای تربیت صحیح فرزندان باشند که می تواند به بروز مشکلات رفتاری در آن ها منجر شود.
• خانواده پرکار (Overworked family): والدینی که بیش از حد مشغول کار هستند، ممکن است زمان کافی برای تعامل و حمایت عاطفی از فرزندان خود نداشته باشند که این کمبود می تواند به احساس تنهایی و رهاشدگی در کودکان و نوجوانان دامن بزند.
• خانواده به نقش معکوس (Reversed family): در این نوع خانواده، نقش های سنتی والدین برعکس می شود، برای مثال ممکن است کودک مسئولیت های بزرگسالان را بر عهده بگیرد که این امر می تواند منجر به از دست دادن دوران کودکی و نوجوانی شود.
• خانواده گسسته (Broken Home): این نوع خانواده، که به طور خاص در کتاب مورد تأکید قرار گرفته، به دلیل از هم پاشیدگی ساختار خانواده (مانند طلاق، فوت یکی از والدین، یا حتی حضور فیزیکی اما غیبت عاطفی و تربیتی والدین) شکل می گیرد. اوژن تعویذی با عمق و ژرف نگری خاصی به بررسی اثرات مخرب این نوع خانواده بر فرزندان می پردازد. این گسستگی، می تواند به کمبود شدید عاطفه، احساس ناامنی، عدم ثبات و بی هویتی در کودکان و نوجوانان منجر شود که آن ها را مستعد بزهکاری، فرار از خانه و سایر آسیب های اجتماعی می کند. حس رهاشدگی و عدم تعلق، مانند باری سنگین بر دوش این فرزندان است که ممکن است آن ها را به سوی جستجوی محبت و هویت در محیط های ناسالم سوق دهد.

نقش بی بدیل مهر و محبت والدین

یکی از مهم ترین مفاهیمی که در این کتاب به زیبایی و عمق خاصی مورد بررسی قرار می گیرد، مفهوم ویتامین روانی برای کودک و نوجوان است. نویسنده با این اصطلاح، مهر و محبت والدین را نه یک امر فرعی، بلکه نیازی حیاتی و اساسی برای سلامت روان و تکوین شخصیت فرزندان معرفی می کند. این نیاز به محبت، مانند اکسیژن برای ریه ها، برای رشد سالم روانی و عاطفی ضروری است.

کتاب تأکید می کند که احتیاج به محبت فقط محدود به دوران کودکی نیست، بلکه در دوره بلوغ و نوجوانی نیز فرزندان به عاطفه، هدایت و حمایت والدین خود نیاز مبرم دارند. اگر این نیازها برآورده نشوند، نوجوان ممکن است عصیانگر و پرخاشگر شده و به سمت ارتکاب جرائم مختلف سوق داده شود. فردی که از محبت خانوادگی محروم است، خود را طردشده و منزوی می بیند و ممکن است همواره در صدد انتقام جویی باشد یا پس از ارتکاب اعمال خلاف احساس شعف کاذب کند.

در این میان، نقش هر یک از والدین به تفکیک برجسته می شود:

عاطفه مادر در دوران کودکی: نویسنده به وضوح بیان می کند که در دوره طفولیت و کودکی، توجه و عاطفه مادر، چه برای دختر و چه برای پسر، بسیار مهم و سرنوشت ساز است. این محبت اولیه، بنیان اعتمادبه نفس، امنیت خاطر و توانایی برقراری ارتباط سالم را در کودک می سازد.

نقش حیاتی و سرنوشت ساز پدر: کتاب به ویژه بر نقش حیاتی و سرنوشت ساز پدر، به خصوص در تربیت پسران، تأکید می کند. حضور پدر در خانواده، اثرات غیرقابل انکاری بر روحیه و شخصیت کودک و نوجوان باقی می گذارد. پدر به عنوان یک پشتوانه، حامی و تکیه گاه در مسائل اجتماعی و مشکلات زندگی عمل می کند. او می تواند با برخورد مناسب، همراه با حفظ احترام و غرور نوجوان، فرزند را برای اطاعت از مقررات و قوانین اجتماعی آماده سازد و او را با نظم و انضباط خانوادگی و اجتماعی آشنا کند. همانطور که در بخشی از کتاب آمده، «حضور پدر در خانواده اثرات غیرقابل انکار در روحیه و شخصیت کودک و نوجوان باقی می گذارد. وجود پدر از یک طرف به عنوان یک پشتوانه و حامل نوجوان و تکیه گاه او در مسائل اجتماعی و مشکلات ایجاد شده خواهد بود و نوجوان ضمن برخورداری از راهنمایی های او در امور زندگی با یک نوع نظم و انضباط خانوادگی و اجتماعی و رعایت مقررات و قوانین اجتماعی آشنا می شود.» این حمایت و راهنمایی، نقش کلیدی در پیشگیری از انحراف و بزهکاری دارد.

در نهایت، کتاب نشان می دهد که چگونه روابط و ساختار خانواده به طور مستقیم بر بزهکاری نوجوانان اثر می گذارد. خانواده ای که از نظر عاطفی غنی، از نظر تربیتی آگاه و از نظر ساختاری پایدار باشد، می تواند بهترین سد دفاعی در برابر آسیب های اجتماعی باشد و به فرزندان کمک کند تا مسیر رشد سالم و مسئولانه را طی کنند.

مهر و محبت والدین را می توان به عنوان ویتامین روانی کودک و نوجوان نامید. احتیاج به محبت یک حس ذاتی شیرین است که در تکوین شخصیت هر فرد فوق العاده مؤثر است، فردی که از محبت خانوادگی محروم است، خود را از خانواده و از اجتماع طرد شده و منزوی تلقی می کند و همواره در صدد انتقام جویی است.

پدیده فرار از خانواده: ابعاد، علل و پیامدها

پدیده فرار از خانواده یکی از آسیب های اجتماعی نگران کننده است که اوژن تعویذی در کتاب خود به تفصیل به آن می پردازد. این بخش از کتاب، خواننده را به عمق علل، ابعاد و پیامدهای این پدیده می برد و درکی جامع از این معضل پیچیده ارائه می دهد.

تعریف و انواع فرار

کتاب در ابتدا به تعریف فرار از دیدگاه روانشناختی و اجتماعی می پردازد. فرار صرفاً به معنای ترک فیزیکی منزل نیست؛ بلکه می تواند شامل فرار عاطفی یا روانی نیز باشد، جایی که فرد از نظر ذهنی و عاطفی از محیط خانواده جدا می شود، حتی اگر از لحاظ فیزیکی در خانه حضور داشته باشد. تعویذی انواع فرار را بر اساس مدت زمان، انگیزه و دفعات تکرار دسته بندی می کند، که هر یک نیازمند رویکردی خاص برای مداخله هستند.

بررسی جامع علل و عوامل فرار از منزل

یکی از نقاط قوت کتاب، بررسی جامع و موشکافانه علل و عوامل فرار از منزل است. این عوامل در سه دسته اصلی طبقه بندی می شوند:

1. عوامل خانوادگی:
   • کمبود محبت و توجه: همان طور که پیش تر ذکر شد، محرومیت از مهر و محبت والدین، به ویژه ویتامین روانی که برای رشد عاطفی کودک ضروری است، می تواند او را به سمت جستجوی محبت در خارج از خانه سوق دهد.
   • تبعیض و عدم عدالت: احساس تبعیض بین فرزندان یا نادیده گرفته شدن از سوی والدین، می تواند حس ناامیدی و طردشدگی ایجاد کند.
   • خشونت فیزیکی و روانی: کتک زدن، تحقیر، توهین و ایجاد فضایی سرشار از ترس و ناامنی، از قوی ترین عوامل فرار محسوب می شوند.
   • سوءتفاهم ها و عدم ارتباط: عدم توانایی والدین و فرزندان در برقراری ارتباط مؤثر و حل سوءتفاهم ها، می تواند به بن بست عاطفی و میل به فرار منجر شود.
   • فشارهای تحصیلی نامعقول: توقعات بیش از حد از سوی والدین در زمینه تحصیل، می تواند بار روانی سنگینی بر دوش نوجوان گذاشته و او را به سمت رهایی از این فشارها سوق دهد.
   • اعتیاد و بزهکاری والدین: زندگی در کنار والدینی که خود دچار اعتیاد یا رفتارهای بزهکارانه هستند، محیط خانه را به فضایی غیرقابل تحمل تبدیل کرده و زمینه فرار را فراهم می آورد.
2. عوامل فردی:
   • نیاز به استقلال و خودمختاری: در دوران نوجوانی، میل به استقلال و تصمیم گیری شخصی افزایش می یابد. اگر این نیاز به شکل صحیح مدیریت نشود و به نوجوان فضای کافی برای ابراز وجود داده نشود، ممکن است به فرار به عنوان راهی برای دستیابی به آن روی آورد.
   • هیجان خواهی و کنجکاوی: برخی نوجوانان به دنبال تجربه های جدید و هیجان انگیز هستند و ممکن است بدون سنجیدن پیامدها، دست به فرار بزنند.
   • مشکلات روانی: اختلالات روانی مانند افسردگی، اضطراب شدید، اختلال سلوک یا اختلالات شخصیت، می توانند قدرت تصمیم گیری و مقابله با مشکلات را از نوجوان گرفته و او را به فرار سوق دهند.
3. عوامل اجتماعی:
   • دوستان ناباب و گروه های همسالان: تأثیر پذیری از دوستان و عضویت در گروه های همسالان بزهکار، می تواند نقش مهمی در ترغیب نوجوان به فرار داشته باشد.
   • فقر و مشکلات اقتصادی: فقر شدید خانواده و عدم توانایی در تأمین نیازهای اولیه، گاهی نوجوانان را به جستجوی کار یا حتی فرار برای رهایی از وضعیت موجود وادار می کند.
   • محیط نامناسب و عدم امنیت: زندگی در محله هایی با نرخ بالای جرم و جنایت یا قرار گرفتن در معرض تهدیدات بیرونی، می تواند حس ناامنی را افزایش داده و عامل فرار شود.

کتاب همچنین به رابطه تنگاتنگ بین فرار و سایر انحرافات اجتماعی می پردازد. نوجوانانی که از خانه فرار می کنند، به شدت در معرض آسیب هایی نظیر اعتیاد به مواد مخدر، سوءاستفاده های جنسی، سرقت و سایر بزهکاری ها قرار می گیرند. این افراد به دلیل آسیب پذیری بالا، به راحتی هدف سوءاستفاده سودجویان قرار می گیرند و وارد چرخه ای از جرم و بزهکاری می شوند.

اوژن تعویذی در این بخش، اقدامات و راه حل هایی را نیز برای کمک به فراریان و جلوگیری از فرار مطرح می کند. این راه حل ها شامل ایجاد مراکز حمایت از نوجوانان آسیب پذیر، فراهم آوردن محیطی امن و حمایتگر برای آن ها و بازپروری و بازگشت موفقیت آمیز آن ها به جامعه و خانواده است. تأکید کتاب بر این است که پیشگیری همواره ارجح بر درمان است و شناخت و رفع ریشه های فرار، کلید حل این معضل است.

راهکارهای روانشناسی تربیتی برای پیشگیری و درمان

کتاب «جایگاه علم روانشناسی تربیتی در جلوگیری از فرار افراد خانواده» صرفاً به شناسایی مشکلات اکتفا نمی کند، بلکه مجموعه ای غنی از راهکارهای عملی و توصیه های تربیتی را ارائه می دهد که می توانند نقشی حیاتی در پیشگیری و درمان بزهکاری و فرار از خانه ایفا کنند. این راهکارها بر مبنای اصول روانشناسی تربیتی و با هدف تقویت بنیان خانواده و رشد سالم نوجوانان طراحی شده اند.

یکی از محورهای اصلی توصیه های کتاب، نقش آموزش والدین در ایجاد محیطی سالم و حمایت گر است. نویسنده معتقد است که بسیاری از مشکلات رفتاری نوجوانان ریشه در ناآگاهی یا کمبود مهارت های تربیتی والدین دارد. بنابراین، آموزش مهارت های ارتباطی صحیح، شیوه های صحیح ابراز محبت، مدیریت خشم، حل مسئله و ایجاد انضباط مثبت، می تواند به والدین کمک کند تا محیطی امن و پذیرا برای فرزندانشان فراهم آورند. این آموزش ها، والدین را قادر می سازد تا نیازهای روانی فرزندانشان را بهتر درک کرده و به آن ها پاسخ مناسب دهند.

تربیت موفق، آمیزه ای از عشق، آگاهی و انضباط است؛ جایی که هر سه عنصر، مانند ستون هایی استوار، بنیان خانواده را در برابر طوفان های اجتماعی محافظت می کنند.

کتاب همچنین بر اهمیت توجه به نیازهای روانی و عاطفی نوجوانان تأکید ویژه ای دارد. نوجوانان در مرحله ای حساس از رشد قرار دارند که نیازهای خاصی از جمله نیاز به استقلال، هویت یابی، تعلق، احترام و پذیرش دارند. عدم توجه به این نیازها می تواند منجر به سرخوردگی، پرخاشگری و میل به فرار شود. بنابراین، والدین و مربیان باید با گوش دادن فعال، همدلی و فراهم آوردن فرصت هایی برای ابراز وجود، به نوجوانان کمک کنند تا این مرحله را با موفقیت پشت سر بگذارند.

توصیه هایی برای تقویت مهارت های ارتباطی در خانواده نیز بخش مهمی از راهکارهای کتاب را تشکیل می دهد. ارتباط باز و صادقانه، ستون فقرات یک خانواده سالم است. کتاب بر اهمیت گفتگو، ابراز احساسات به شیوه ای سالم، حل اختلاف نظرها به جای سرکوب آن ها و ایجاد فضایی که در آن هر فرد احساس کند صدای او شنیده می شود، تأکید می کند. این مهارت ها به کاهش سوءتفاهم ها و افزایش حس نزدیکی و تعلق در خانواده کمک شایانی می کند.

در نهایت، تعویذی نقش مشاوره و حمایت های اجتماعی را در پیشگیری و درمان بزهکاری و فرار از خانواده برجسته می سازد. او پیشنهاد می کند که خانواده ها در صورت بروز مشکل یا احساس ناتوانی در حل آن، از کمک های تخصصی روانشناسان و مشاوران بهره مند شوند. همچنین، حمایت های اجتماعی نظیر مراکز مشاوره نوجوانان، سازمان های مردم نهاد و نهادهای دولتی، می توانند در فراهم آوردن پشتیبانی لازم برای نوجوانان آسیب پذیر و خانواده هایشان مؤثر باشند. این کتاب با ارائه این راهکارهای جامع و کاربردی، به خوانندگان خود این امکان را می دهد که با دیدی روشن تر و ابزارهایی مؤثرتر، به مقابله با چالش های تربیتی و اجتماعی بپردازند.

جمع بندی و نتیجه گیری: پیام اصلی و ماندگار کتاب

کتاب «جایگاه علم روانشناسی تربیتی در جلوگیری از فرار افراد خانواده» اثر اوژن تعویذی، بیش از یک مجموعه از تحلیل ها و راهکارهاست؛ این کتاب یک نقشه راه برای حفظ سلامت و پایداری نهاد خانواده در برابر چالش های اجتماعی مدرن است. در پایان این سفر روشنگرانه، می توان مهم ترین یافته ها و نکات برجسته کتاب را اینگونه خلاصه کرد:

نخست، اوژن تعویذی با قاطعیت نشان می دهد که بزهکاری نوجوانان و فرار از خانواده، پدیده هایی چندوجهی هستند که ریشه های عمیقی در عوامل خانوادگی، فردی و اجتماعی دارند. این کتاب به ما می آموزد که نمی توان تنها به یک عامل متمرکز شد؛ بلکه باید با دیدی جامع به تمامی ابعاد این مشکلات نگریست.

دوم، تأکید بی چون وچرای کتاب بر نقش محوری و بی بدیل خانواده به عنوان سنگ بنای جامعه است. انواع خانواده و تأثیرات هر یک بر شخصیت فرزندان، به ویژه خانواده گسسته، به زیبایی در کتاب ترسیم شده و اثرات مخرب کمبود مهر و محبت والدین، به عنوان ویتامین روانی کودک و نوجوان، به وضوح تشریح شده است. نقش حیاتی پدر در تربیت و حمایت از فرزندان، به ویژه پسران، و تأثیر حضور او در شکل گیری شخصیت مستقل و مسئولیت پذیر نوجوان، از دیگر نکات برجسته کتاب است.

سوم، کتاب به طور جامع به علل و پیامدهای پدیده فرار از منزل می پردازد و رابطه آن را با سایر انحرافات اجتماعی همچون اعتیاد و سوءاستفاده روشن می سازد. این بخش از کتاب، مانند یک چراغ راهنما عمل می کند و به والدین کمک می کند تا هشدارهای اولیه را درک کرده و اقدامات پیشگیرانه را انجام دهند.

و در نهایت، مهم ترین پیام و دستاورد ماندگار این اثر، جایگاه محوری علم روانشناسی تربیتی در تضمین سلامت خانواده و جامعه است. تعویذی با ارائه راهکارهای عملی و توصیه های تربیتی، بر اهمیت آموزش والدین، توجه به نیازهای روانی و عاطفی نوجوانان، تقویت مهارت های ارتباطی در خانواده و استفاده از خدمات مشاوره و حمایت های اجتماعی تأکید می کند. این راهکارها نه تنها برای درمان مشکلات موجود، بلکه به عنوان ابزاری قدرتمند برای پیشگیری از بروز آن ها عمل می کنند.

کتاب اوژن تعویذی به ما یادآوری می کند که هر خانواده، یک سیستم پیچیده است که سلامت آن نیازمند توجه مستمر، محبت بی دریغ و دانشی عمیق از اصول تربیتی است. خواندن این خلاصه می تواند شما را با مهم ترین مفاهیم و بینش های این کتاب آشنا کند و درهای جدیدی به روی درک شما از دنیای کودکان و نوجوانان بگشاید. اما برای درک عمیق تر و جامع تر از ظرایف و پیچیدگی های این حوزه، و برای بهره مندی کامل از تجربیات و تحلیل های نویسنده، اکیداً پیشنهاد می شود که به مطالعه نسخه کامل کتاب «جایگاه علم روانشناسی تربیتی در جلوگیری از فرار افراد خانواده» بپردازید. این سرمایه گذاری در دانش، به مثابه گامی مهم در جهت ساختن خانواده هایی سالم تر و جامعه ای امن تر خواهد بود.